บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่6

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 6

วันที่ 14 เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2561

ความรู้ที่ได้รับ  

✩ วันนี้อาจารย์ได้ทบทวนเกี่ยวกับแนวคิดพัฒนาการด้านสติปัญญาของเพียเจท์  

ช่วงอายุ 2-4 ปี เด็กจะมีพัฒนาการทางภาษา สามารถพูดประโยคง่ายๆได้

ช่วงอายุ 4-7 ปี พัฒนาการจะดีขึ้น เริ่มมีเหตุผล (รูปธรรม →นามธรรม) แต่ยังไม่สมบูรณ์มาก

      เมื่อเด็กสามารถตอบโต้โดยใช้เหตุผลได้ เราจะเรียกขั้นนี้ว่า "ขั้นอนุรักษ์" เช่นการทอดลองของเพียเจย์เมื่อใส่น้ำลงไปในแก้ว แม้รูปร่างจะเปลี่ยนไป แต่ปริมาตรยังคงเดิม 

พัฒนาการ สะท้อนมาจากการทำงานของสมอง

✩ วิธีการจัดประสบการณ์ให้แก่เด็กปฐมวัย

1. จัดให้เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็ก

2. จัดให้สอดคล้องการเรียนรู้ของเด็ก เช่น การให้เด็กเล่น สัมผัส การลงมือทำด้วยตนเอง

ดังรูป ธงชาติ สามารถสอนคณิตศาสตร์เด็กได้หลากหลาย 

เช่น การบอกจำนวนของสีธง,รูปทรงต่างๆ

✩ ความรู้ทางด้านคณิตศาสตร์ตามหลักเพียเจท์

1.ความรู้ทางด้านกายภาพ

2.ความรู้ด้านเหตุผลทางคณิตศาสตร์ 

✩ ขอบข่ายของหลักสูตรคณิตศาสตร์ในระดับปฐมวัย 

1. การนับ ➜ การนับจำนวนเพื่อนๆในห้อง,นับจำนวนสีของไฟแดง, นับจำนวนสิ่งเครื่องใช้ที่อยู่รอบตัว

2. ตัวเลข ➜ การบอกอายุตัวเอง,

3. การจับคู่ ➜ จับคู่สิ่งที่เข้าคู่กัน เหมือนกันหรือ อยู่ประเภทเดียวกัน

4. การจัดประเภท➜ การแยกของใช้ใส่ในตะกร้า,

5. การเปรียบเทียบ➜เปรียบเทียบดินสอ ยาวกว่า สั้นกว่า 
6. การจัดลำดับ ➜ จัดบล็อก 5 แท่งที่มีความยาวไม่เท่ากันให้เรียงตามลำดับจากสูงไปต่ำ หรือจากสั่นไปยาง

7. รูปทรงและเนื้อที่ ➜ให้เด็กสังเกตุรูปทรงต่างๆในห้องเรียน เช่น พัดลม ก็จะเป็นรูปทรงวงกลม 

8. การวัด ➜ วัดเนื้อที่ในห้องเรียน โดยใช้เท้าเป็นก้าว หรือใช้แขนต่อกันเพื่อวัด

9. เซต➜ การแบ่งรองเท้ากับถุงเท้าถือเป็นหนึ่งเซต หรือในห้องเรียนมีบุคคลหลายประเภท แยกเป็นเซตได้ 2 เซต คือ นักเรียน ผู้เลี้ยงดูเด็กประจำชั้น 

10. เศษส่วน➜ การแบ่งแยกเศษส่วนของเค้ก 1 ปอนด์ 

11. การทำตามแบบหรือลวดลาย ➜ฝึกตัดการดาษทำตามแบบ,ต่อตัวต่อให้สมบูรณ์

12. การอนุรักษ์หรือการคงที่ด้านปริมาณ➜ให้เด็กได้ลงมือปฏิบัติจริง เพื่อให้เด็กมีความคิดรวบยอดเรื่องการอนุรักษ์ที่ว่า ปริมาณของวัตถุจะยังคงที่ไม่ว่าจะย้ายที่หรือทำให้มีรูปร่างเปลี่ยนไปก็ตาม 

✩ หลักการพัฒนาความสามารถทางคณิตศาสตร์ตามแนวทางการจัดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์แก่เด็กปฐมวัย 

1.เด็กเรียนจากประสบการณ์ตรงจากของจริง เริ่มจากการสอนแบบรูปธรรม คือ   1.1ขั้นใช้ของจริง ➜ สอนในหมวดผัก ผลไม้ ก็สามารถนำของจริงมาสอนเด็กได้

   1.2ขั้นใช้รูปภาพแทนของจริง ➜ สอนในหมวดสัตว์ เช่น ไดโนเสาร์ ซึ่งไม่สามารถนำของจริงมาได้จึงต้องนำรูปหรือสื่อต่างๆมาสอนแทน

   1.3ขั้นกึ่งรูปภาพ ➜ การสมมุติฐานขึ้นมาก่อน

   1.4ขั้นนามธรรม ➜ เมื่อเด็กเข้าใจแล้วจึงสามารถใช้เครื่องหมายต่างๆสอนเด็กได้ 
2.เริ่มจากสิ่งง่ายๆใกล้ตัวเด็กจากง่ายไปยาก
3.สร้างความเข้าใจและรู้ความหมายมากกว่าให้เด็กท่องจำ
4.ฝึกให้คิดจากปัญหาในชีวิตประจำวันของเด็ก เพื่อขยายประสบการณ์ให้สัมพันธ์กับประสบการณ์เดิม
5.จัดกิจกรรมให้เด็กเกิดความสนุกสนานและได้รับความรู้ไปด้วย เช่น ร้องเพลงเกี่ยวกับการนับจำนวน การเล่นมุมในบ้าน การจัดกิจกรรม
6.จัดกิจกรรมให้เข้าใจในขั้นตอนให้มีประสบการณ์ให้มาก แล้วสรุปกฏเกณฑ์เพื่อจำเป็นอันดับสุดท้าย

7.จัดกิจกรรมทบทวน โดยตั้งคำถามให้ตอบปากเปล่าหรือสร้างเรื่องราวให้คิดซ้ำส่งเสริมให้เด็กคิดปัญหาและหาเหตุผล ข้อเท็จจริง 

ประเมินตนเอง : ตั้งใจ มีส่วนร่วมในการตอบคำถามต่างๆ

ประเมินเพื่อน : เพื่อนๆตั้งใจเรียน ช่วยกันตอบคำถามอาจารย์

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์ช่วยอธิบายให้นักศึกษาเข้าใจได้ง่ายขึ้น